این برگ همسنجی شدهاست.
در بیشتر شعرها تنها برای گنجانیدن یک کلمهای (قافیه) جمله پردازند، و روشنتر گویم همیشه معنی را فدای سخن گردانند، و در این چکامهها نیز همین رفتار را کردهاند، و اینست شما میبینید در یک چکامه سی بیتی که سروده شده بیش از چهار یا پنج معنای درستی نیست، با اینحال خود کار نیکیست و بسیار بهتر از پرداختن بغزلهای بی مغز بوده، و اینست ما نمونههایی را از آنها در اینجا یاد میکنیم.
یکی از آن شاعران، حاجی محمد اسماعیل منیر مازندرانی بوده. (گویا در تجن و آن پیرامونها میزیسته)، و او را چکامههاییست و در یکی میگوید:
عنکبوت ار لانه دارد آدمی دارد وطن، | عنکبوت آسا تو هم دور وطن تاری بتن | |||||
بهر حفظ لانهٔ خود میتند تار عنکبوت | ز عنکبوتی کم نه، ای غافل از حفظ وطن. | |||||
عقل کل مهر وطن را معنی ایمان شمرد | معنی ایمان بود مهر وطن بی ریب و ظن | |||||
شیخ اگر معنی وطن نشناخت معذورش بدار | این وطن نامش بود ایران، بیا بشنو ز من |
و در دیگری میگوید:
دشمن گرفته دور بدور دیارتان | ای قوم از چه نیست جوی ننگ و عارتان؟!.. | |||||
یاد آورید همت آن خفتگان خاک | اسلاف باشرافت عالی تبارتان | |||||
..... ......... ....... ...... | ..... ......... ....... ...... | |||||
تا بارتان شراب شد و کارتان قمار | بیدرد و عار گشته صغار و کبارتان | |||||
در ملکتان بسیر بدند اهل شرق و غرب | در ملک غیر سیرکنان شهریارتان |
۶۵