نورالله تشریف برده بودند در سده بجهت تمشیت مجلس آنجا. شخصی از آقایان محترم آنجا خواب دیده بود حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه را که خلاصه خواب اینست که حضرت بآن آقا فرموده بودند فرزند بگو بمردم مجلس مشروطه را یاری کنید. بهر حال آقا خواب خود را بمردم سده فرموده بودند. از قرار مذکور هفت صد نفر از جوانهای رشید سده اسم خودرا به ثبت داده‌اند که لباس مخصوصی بپوشند با نشان مجلس، سربازهای فدایی مجلس بوده باشند و فعلا در تهیه نشان ساختن هستند و نیز از قرار مذکور روی نشانهای آنها نوشته است: «سرباز فدوی مجلس مقدس» و هر پنجاه نفر یک رییس برای خود معین نموده‌اند و روی نشان رئیس آنها این شعر نوشته شده:
| فدای مجلس ملی و حکم نورالله | اقول اشهد ان لا اله الا الله | |||||
فزونی دبستانها می باید در اینجا چند سخنی هم از دبستانها و روزنامه‌ها نویسیم. گفته‌ایم از کارهای اروپایی، این دو پیش از مشروطه، بایران رسیده و رواج یافته بود، و پیداست که پس از مشروطه رواج آنها بیشتر گردید.
بدبستانها مردم بیشتر رو آوردند، و از اینهنگام بود که گفتگو از درس خواندن دختران و باز شدن دبستانها برای آنها نیز بزبانها افتاد، و چون هنوز دو تیرگی بمیان نیفتاده و شور مشروطه خواهی زور آور میبود کمتر کسی دشمنی مییارست.
گذشته از شهر های بزرگ، در شهر های کوچک از مراغه و مرند و مانند آنها، دبستانها برپا گردید. در قاین که یک آبادی کوچک و دورافتاده‌ایست شوکت‌الملک حکمران آنجا دبستان آبرومندی بنیاد نهاد و آموزگاران از تهران خواست.
در تبریز در این باره هم شور بسیاری برخاسته و سران آزادی یکی از کوششها که بخود بایا میشماردند بنیاد گزاردن دبستانها میبود. از پیش از مشروطه در اینجا جز دو یا سه دبستان باز نمانده و آنها نیز رونقی نمیداشت، و با آنکه بدبستان یک تبریزی رواج داده بود تبریز را بهره کمی از آن میبود. پس از مشروطه بفزونی آنها کوشیدند. در بیشتر کویها
