بود و انجمن تبریز همچنان در درخواست آن پافشاری نشان داده باز یادآوریها مینمود پدید آمد. بدینسان که همه کارها و اداره‌های دولتی را بهشت بخش گردانیده و هشت وزارتخانه پدید آوردند. اداره‌های تلگراف و تذکره و صندوق مالیه که از دست نوز گرفته شده بود هر یکی بوزارتخانه دیگری داده شد. هشت وزیر برگزیده گردیده، و چون می‌بایست بمجلس شناسانیده شده و هریکی پاسخ دهی را بگردن گیرد، روز پنجشنبه بیست و نهم اسفند (۹ صفر ۱۳۲۰ ) بمجلس آمدند، و چون صدر اعظم یا سروزیر در میان نمی‌بود وزیر داخله آنان را بشناسانید، بدینسان:
نایب السلطنه وزیر جنک، فرمانفرما وزیر عدلیه، علاءالسلطنه وزیر امور خارجه، وزیر افخم وزیر داخله، ناصرالملک وزیر مالیه، مخبرالسلطنه وزیر علوم و معارف، مهندس‌الممالک وزیر فواید عامه، وزیر همایون وزیر تجارت.
چنین گفته شد چون وزیر جنک خود ناخوش بوده و بمجلس نتوانسته بیاید دبیرالدوله بعنوان دستیاری او آمده. راستی این بود که نایب‌السلطنه میخواست دست از وزیر جنگی بر ندارد، از یکسو هم آمدن بمجلس را کمی خود میشمرد و باین بهانه دست مییازید.
وزیر داخله چنین گفت: «غرض این بود که هیئت وزراء و کابینه تغییری کرده بود معرفی از ایشان در مجلس بشود و همه ملت امروزه بدانند که دولت و ملت یکیست و باید دست بیکدیگر داده و کار بکنند تا مملکت معمور و آباد گردد».
شادروان بهبهانی از سوی مجلس سپاس گزارد. گفته شد چنانکه نمایندگان سوگند خورده‌اند میباید وزیران هم سوگند خورند. وزیر داخله که خود جانشین سروزیر هم میبود چنین پاسخ داد:
«فردا که جمعه و اول سالست انشاءالله پس فردا جمع شده در حضور اعلیحضرت همایونی با حضور حجج اسلام قسم یاد مینماییم».
وزیر عدلیه گفت: «هیچ روز مبارکتر از امروز نیست که تماماً
با جان و مال برای ترقی مملکت حاضر شده‌اند، و البته حاضریم قسم
