است. مردم همه در تکان و جوش میبودند.
عین الدوله نامهٔ آقایان را گرفته، و خود نامهای بشاه نوشته و بداستان، رویهٔ میانجیگری داد، و درخواستهای آقایان را از زبان خود فهرست کرد، و همه را بشاه داد . شاه بنامهٔ آقایان پاسخ داد، و در بالای نامهٔ عینالدوله پذیرفته شدن درخواستها را نوشت، و سپس برای «عدالتخانه» که خواست بزرک آقایان بود «دستخط» جداگانه بیرون داد. ما در اینجا نامهٔ عینالدوله را با فهرستیکه او از درخواستها کرده، با دستخط عدالتخانه» میآوریم:
عریضه عینالدوله بشاه
قربان خاکپای جواهرآسای بندگان اعلیحضرت قویشوکت اقدس همایونت شوم بر خاطر مهر مظاهر همایون اعلیحضرت قدر قدرت شاهنشاهی روحنا فداه پوشیده نیست که این غلام خانهزاد از بدو افتخار جاروبکشی اقدس اعلی تا کنون چهل سال است همه وقت در هر مأموریت طالب ازدیاد دعاگویی ذات عدیمالمثال مبارک بوده و در هیچ مورد از این مقصود غفلت نداشته است ولی در این مقدمه حضرات علماء که قصدی جز دعا و ثنا نداشتهاند و همه وقت بوظیفه دعاگویی خودشان مشغول بودهاند بطوری پیشآمد کار شده که اصل مقصود از میان رفته و حالا این غلام خانهزاد بیمقدار را در آستان اعلی شفیع انگیختهاند که نظر توجهی از طرف قرین الشرف همایون در انجاح عرایض آنها معطوف و با امیدواری بمراحم شاهانه بدعاگویی ذات با برکات همایون مشغول شوند و چون عرایض آنها از روی دعاگویی محض است این است که بعرض آستان مبارک میرساند و امیدوار است که بشمول مراحم ملوکانه افتخار حاصل نماید.
صورت مقاصد آقایان
۱– محض سلامت ذات اقدس مبارک قیمت تمبر را که برای عامه اسباب ازدیاد دعاگویی است گذشت فرمایید اگر چه در اینجا ضرری بدولت متوجه است ولی این غلام بیمقدار در صورت قبول عرض آنرا محض اجراء این امر خیر