برگه:TaranehayeKhayyam.pdf/۸۳

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۸۲
گردش دوران

۴۲

  میپرسیدی که چیست این نقش مجاز،  
  گر بر گویم حقیقتش هست دراز،  
  نقشی است پدید آمده از دریائی،  
  و آنگاه شده بقعر آن دریا باز.  

۴۳

  جامی است که عقل آفرین میزندش،  
  صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش؛  
  این کوزه گر دهر چنین جام لطیف  
  میسازد و باز بر زمین میزندش!  

۴۴

  اجزای پیاله‌ای که در هم پیوست،  
  بشکستن آن روا نمی‌دارد مست،  
  چندین سر و ساق نازنین و کف دست،  
  از مهر که پیوست و به کین که شکست؟  

۴۵

  عالم اگر از بهر تو می‌آرایند،  
  مگرای بدان که عاقلان نگرایند؛  
  بسیار چو تو روند و بسیار آیند.  
  بربای نصیب خویش کت بربایند.