برگه:TaranehayeKhayyam.pdf/۷۵

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۷۵
درد زندگی

۲۳

  چون حاصل آدمی درین جای دو در،  
  جز درد دل و دادن جان نیست دگر؛  
  خرم دل آنکه یک نفس زنده نبود،  
  و آسوده کسی که خود نزاد از مادر!  

۲۴

  آنکس که زمین و چرخ افلاک نهاد،  
  بس داغ که او بر دل غمناک نهاد؛  
  بسیار لب چو لعل و زلفین چو مشک  
  در طبل زمین و حقهٔ خاک نهاد!  

۲۵

  گر بر فلکم دست بدی چون یزدان،  
  برداشتمی من این فلک را ز میان؛  
  از نو فلک دگر چنان ساختمی،  
  کازاده بکام دل رسیدی آسان.  
باشگاه ادبیات