برگه:Shahnameh-Jules Mohl-02.pdf/۳۷

	تهمتن بلبلها برآورده کف			تو گفتی که بستد زخورشید تف
	برانگیخت اسپ وبرآمد خروش			برآنسان که دریا برآید بجوش
	سپر در سر وتیغ هندی بمشت			از آن نامداران دو بهره بکشت
	نگه کرد افراسیاب از کران			چنین گفت با نامور مهتران
	که گر تا شب این جنگ هم زین نشان			میان دلیران و گردنکشان		۶۶۰
	بماند نماند سواری بجای			نبایست کردن برین رزم رای
	برزم دلیران ایران شدیم			سگالش گرفتیم وشیران شدیم
	کنون دشت روباه بینم همی			سر از رزم کوتاه بینم همی

رزم پیلسم با ایرانیان

	دلیری که بد پیلسم نام اوی			گوی کی نژادی یلی نام اوی
	که ویسه بدش نام فرّخ پدر			برادرش پیران پیروزگر		۶۶۵
	در ایران وتوران هم آورد اوی			نبود جز از رستم جنگجوی
	چو بشنید یل پیلسم اینچنین			بر ابرو برآورد از خشم چین
	بشد تیز نزدیک افراسیاب			سرش پر زجنگ ودلش پر شتاب
	چنین گفت با شاه توران که من			دلیر وجوانم ازین انجمن
	چو خاکست پیشم چه طوس دلیر			چه گیو یل آن نامبردار شیر		۶۷۰
	چه بهرام وچه زنگهٔ شاوران			گرازه که است او زجنگاوران
	اگر شاه فرمان دهد همچو شیر			میان یلان اندر آیم دلیر
	همه سرورانرا سر از تن بتیغ			ببرّم کنم ماه شان زیر میغ
	کشم افسر نامداران بگرد			سرانشان ببرّم بتیغ نبرد
	بدو گفت شاه ای یل نامدار			تو پیروز بادی بدین روزگار		۶۷۵
	برین رزم فرخنده بادت شدن			بپیروزی ونام باز آمدن
	چو بشنید گفتار شاه پیلسم			بغرّید ماننده روئینه خم
	سوی قلب ایران سپه شد چو گرد			چپ وراست زد گرز وتیغ نبرد

۳۱