این برگ هم‌سنجی شده‌است.
| چباید همی زندگانی دراز | که گیتی نخواهد کشادنت راز | |||||
| همی پروراندت با شهد و نوش | جز آواز نرمت نیآید بگوش | |||||
| یکایک چو گوئی که گسترد مهر | که خواهد نمودن بمن مهر چهر | |||||
| بدو شاد باشی و نازی بدوی | همه راز دل برکشادی بدوی | |||||
| یکی نغز بازی برون آورد | بدلت اندر از درد خون آورد | ۲۱۵ | ||||
| دلم سیر شد زین سرای سپنج | خدایا مرا زود برهان ز رنج | |||||
۳۴
