برگه:Shahname-Turner Macan-01.pdf/۲۷

۹

پهلوانان ایران زبان استمداد و استظهار پیش زال کشادند و او عذر پیری خود بدین بیت پیش آورد

	✽ کنون چنبری گشت پشت یلی ✽			✽ نقابد همی خنجر کابلی ✽

پس رستم را سپه سالار ساخت اما از نوجوانی او اندیشید و از نا آزموده کاری وی بترسید لهذا رستم بتسلیه او اشاره بدو جنگ بزرگ که از دستش انصرام یافته کرد و گفت

	✽ همانا فراموش کردی زمن ✽			✽ دلیری نمودن بهر انجمن ✽
	✽ زکوه سپند و ز پیل ژیان ✽			✽ گمانم که آگاه بد پهلوان ✽

و جنگ کک که واقعهٔ دشوار و پیش این گفتار است اگر از زبان فردوسی بودی البته ذکر آن در تفاخر و مباهات رستم مینمودی نظر برین امور الحاقی پنداشتم بخاتمه انداختم اما قصهٔ برزوکه سیوم است و در پنج نسخه بنظر رسیده اگرچه در بزم و رزم و فصاحت و بلاغت قریب بپایهٔ کلام فردوسی است و خیلی غور و امتیاز بیتی یا سخنی بر آید که از طرز کلامش سست تر نماید چنانکه

	✽ جهاندار از دور میدید آن ✽			✽ به پیران چنین گفت کای پهلوان ✽
	✽ ولیکن چو گردنده گردنده بوده ✽			✽ حذر کردن و درد خوردن چه سود ✽
	✽ همین برد تا زان به زیر بغل ✽			✽ که گرگ درنده رباید حمل ✽

لیکن اندراجش تا آخر داستان کیخسرو مستلزم انقطاع سلسله تاریخ و اختلاف ارتباط داستانها است و انچه در هر پنج نسخه بعد داستان رها کردن رستم بیژن را از چاه و شبخون زدن با هفت گرد در ایوان افراسیاب واقع است موقع ندارد چه بعد این داستان لشکر فرستادن