فصل سوم
متأخرین از حکمای قدیم
ذکر همهٔ حکما یا مذاهب فلسفی که درمائهٔ چهارم پیش از میلاد و بعدها در یونان ظهور نموده، از گنجایش این کتاب بیرون و هم بی‌ضرورت است. شاگردان و پیروان سقراط و افلاطون و ارسطو بسیار بوده اما چندان چیزی بر تحقیقات آنها نیفزوده‌اند، بنابراین در اینجا به بیان اجمالی از احوال و مذاهب دانشمندانی که از حکمای معتبر و استاد شمرده میشوند و آراء ایشان در افکار و عقاید مردم تأثیر داشته است اکتفا میکنیم.
ابیقور[۱]
«ابیقور» در ۳۴۱ پیش از میلاد متولد شده، نزدیک هفتاد سال زیست کرد (معاصر خلفای اسکندر مقدونی) خانواده‌اش فقیر و پدرش مکتبی بوده است، مادرش بخانه‌های مردم میرفت و عملیاتی از قبیل جن‌گیری و طلسم‌سازی میکرد، و او در کودکی با مادر در آن عملیات همراه بود، و از این رو به موهومات و عقاید سخیف عامه برخورد و بر آن شد که مایهٔ بزرگ تلخی روزگار مردم ترس و تشویشی است که از ارباب انواع و موجودات موهوم و هول مرگ و عقبات آن دارند، پس، حکمت او بیشتر متوجه رفع این علتها گردیده و در زایل ساختن خرافات از اذهان پیروان خود کوشیده است.
فلسفهٔ ابیقور تقریباً یکسره از «ذیمقراطیس» گرفته شده است یعنی، علم را نتیجهٔ حس میداند عالم را کلاً جسمانی و مرکب از ذرات لایتجزی می‌انگارد که از شماره بیرونند، و ابدی و قدیم و متحرک دائم میباشند.
- ↑ Epicure
