این برگ همسنجی شدهاست.
۲۰۵
خیّام اگرچه خرگه چرخ کبود | ||||||
زد خیمه و در بست درِ گفت و شنود | ||||||
چون شکل حباب باده در جامِ وجود | ||||||
ساقیّ ازل هزار خیام نمود |
۲۰۶
دادم بامید زندگانی بر باد | ||||||
نابوده ز عمر خویشتن روزی شاد | ||||||
زان میترسم که عمر امانم ندهد | ||||||
چندانکه ز روزگار بستانم داد |
۲۰۷
دارم گنهی که پشت ایمان شکند | ||||||
بازار تمام بت پرستان شکند | ||||||
بار گنهم اگر بمیزان سنجند | ||||||
ترسم که بروز حشر میزان شکند |