این برگ همسنجی شدهاست.
۱۴۵
آنانکه اساس کار بر زرق نهند | ||||||
آیند و میان جان و تن فرق نهند | ||||||
بر فرق نهم خروس می را پس ازین | ||||||
گر همچو خروسم ارّه بر فرق نهند |
۱۴۶
آنانکه اسیر عقل و تمییز شدند | ||||||
در حسرت هست و نیست ناچیز شدند | ||||||
رو با خبرا تو آب انگور گزین | ||||||
کان بیخبران بغوره میویز شدند |
۱۴۷
آنان که بکار عقل در میکوشند | ||||||
هیهات که جمله گاو نر میدوشند | ||||||
آن به که لباس ابلهی در پوشند | ||||||
کامروز بعقل نرّه می نفروشند |