پرش به محتوا

برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۳۸

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۵۵

  تا هشیارم طرب ز من پنهانست  
  چون مست شدم در خردم نقصانست  
  حالیست میان مستی و هشیاری  
  من بندهٔ آنم که زندگانی آنست  

۵۶

  جامی و مئی و ساقئی بر لب کشت  
  این جمله مرا نقد و ترا نسیه بهشت  
  مشنو سخن بهشت و دوزخ از کس  
  که رفت بدوزخ و که آمد ز بهشت  

۵۷

  چندین غم مال و حسرت دنیا چیست  
  هرگز دیدی کسی که جاوید بزیست  
  این یک دو نفس که در تنت عاریتی است  
  با عاریتی عاریتی باید زیست