برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۲۰۹

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۴۷۸

  هان کوزه گرا بپای اگر هشیاری  
  تا چند کنی بر گِل آدم خواری  
  انگشت فریدون و کف کیخسرو  
  بر چرخ نهاده‌ای چه می‌پنداری  

۴۷۹

  هنگام صبوح ای صنم فرّخ پی  
  برساز ترانه‌ایّ و پیش آور می  
  کافکند بخاک صدهزاران جم و کی  
  این آمدن تیرمه و رفتن دی  

۴۸۰

  یارب بگشای بر من از رزق دری  
  بی‌منّت مخلوق رسان ماحضری  
  از باده چنان مست نگه دار مرا  
  کز بیخبری نباشدم دردسری  

پایان رباعیات