برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۹۱

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۴۴۸

  چندین غم بیهوده مخور شاد بزی  
  وندر ره بیداد تو باداد بزی  
  چون آخر کار این جهان نیستی است  
  انگار که نیستیّ و آزاد بزی  

۴۴۹

  چون آگهی ای پسر ز هر اسراری  
  چندین چه خوری بیهده هر تیماری  
  چون می نرود باختیارت کاری  
  خوش باش درین نفس که هستی باری  

۴۵۰

  چون می‌ندهد اجل امان ای ساقی  
  در ده قدح شراب هان ای ساقی  
  غم خوردن بیهوده نه کار دل ماست  
  با این دو سه روزه در جهان ای ساقی