برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۹

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۴

  چون در گذرم بباده شوئید مرا  
  تلقین ز شراب ناب گوئید مرا  
  خواهید بروز حشر یابید مرا  
  از خاک در میکده جوئید مرا  

۵

  چون عهده نمیشود کسی فردا را  
  حالی خوش دار این دل پرسودا را  
  می نوش بماهتاب ای ماه که ماه  
  بسیار بتابد و نیابد ما را  

۶

  زین دهر که بود مدّتی منزل ما  
  نامد بجز از بلا و غم حاصل ما  
  افسوس که حل نگشت یک مشکل ما  
  رفتیم و هزار حسرت اندر دل ما