پرش به محتوا

برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۷۳

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۳۹۴

  از تن چو برفت جان پاک من و تو  
  خشتی دو نهند بر مغاک من و تو  
  وانگاه ز بهر خشت گور دگران  
  در کالبدی کشند خاک من و تو  

۳۹۵

  ای رفته بچوگان قضا همچون گو  
  چپ میرو و راست میدو و هیچ مگو  
  کانکس که ترا فکند اندر تک و پو  
  او داند و او داند و او داند و او  

۳۹۶

  این چرخ فلک بهر هلاک من و تو  
  قصدی دارد بجان پاک من و تو  
  بر سبزه نشین پیاله کش دیر نماند  
  تا سبزه برون دمد ز خاک من و تو