این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۳۲۸
| کس خلد و جحیم را ندیدست ای دل | ||||||
| گوئی که از آن جهان رسیدست ای دل | ||||||
| امّید و هراس ما بچیزی است کز آن | ||||||
| جز نام و نشانی نه پدیدست ای دل | ||||||
۳۲۹
| آنروز که نیست در سر آب تاکم | ||||||
| زهری بود ار دهر دهد تریاکم | ||||||
| زهر است غم جهان و تریاقش می | ||||||
| تریاق خورم ز زهر نبود باکم | ||||||
۳۳۰
| از باده شود تکبّر از سرها کم | ||||||
| وز باده شود گشاده بند محکم | ||||||
| ابلیس اگر ز باده خوردی جامی | ||||||
| کردی دو هزار سجده پیش آدم | ||||||
