این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۲۷۴
| ای دوست غم جهان بیهوده مخور | ||||||
| بیهوده غم جهان فرسوده مخور | ||||||
| چون بود گذشت و نیست نابود پدید | ||||||
| خوش باش و غم بوده و نابوده مخور | ||||||
۲۷۵
| این اهل قبول خاک گشتند و غبار | ||||||
| هر ذرّه ز هر ذرّه گرفتند کنار | ||||||
| آه این چه شرابیست که ناخورده درست | ||||||
| بیخود شده و بیخبرند از همه کار | ||||||
۲۷۶
| با ساده رخان بادهٔ ناب اولیتر | ||||||
| واندر مستی دیده پرآب اولیتر | ||||||
| چون عالم دون بکس وفائی نکند | ||||||
| از باده در او مست و خراب اولیتر | ||||||
