این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
ترک کردیم چون مناجات است و همچنین هر رباعی را که اسقاط کرده‌ایم بنظری از قبیل آنچه بیان شد بوده یعنی یا لفظ یا معنی آنرا با نوع سخن خیّام موافق موازینی که اختیار کرده بودیم سازگار نیافته‌ایم و بسیاری را که با مذاق خیّام ناسازگار بنظر نمیآید حذف کرده‌ایم بواسطهٔ اینکه از نکات و دقایق دلپسند عاری و فقط تکرار مضامین رباعیات دیگر بوده است.
از مؤیدات نظر ما بر اینکه رباعیهای مناجات که در مجموعه‌های خیّام دیده میشود از او نیست یکی اینست که در بعضی از مجموعه‌ها این قصّه را نقل کرده‌اند که پس از وفات حکیم مادرش او را در خواب دید و از چگونگی حال او در سرای آخرت پرسید او این رباعی را سرود:
| ای سوختهٔ سوختهٔ سوختنی | ای آتش دوزخ از تو افروختنی | |||||
| تا کی گوئی که بر عُمر رحمت کن | حق را تو کئی برحمت آموختنی | |||||
۶۵
