این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
عقبی همه ساعتست و دنیا یکدم | از بهر دمی مُلکِ ابد را مفروش |
نپذیرفتیم بسبب اینکه موعظه است و معنیش هم مبتذل است و این قسم رباعی را که:
ماه رمضان برفت و شوّال آمد | هنگام نشاط و عیش و قوال آمد | |||||
آمد گه آنکه خیکها اندر دوش | گویند که پشت پشت حَمال آمد |
مردود خواندیم از آنرو که لفظ و معنیش رکیک است و مانند این رباعی را که:
گر گوهر طاعتت نسفتم هرگز | گردِ گنه از چهره نرفتم هرگز | |||||
با اینهمه نومید نیم از کَرَمَت | زانرو که یکی را دو نگفتم هرگز |
۶۴