برگه:RobaiyatKhayyamForoughi.pdf/۶۵

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
  ای عارض تو نهاده بر نسرین طرح روی تو فکنده بر بتان چین طرح  
  از غمزهٔ تو داده شَه بابل را است و رخ و پیل و بیدق و فرزین طرح  
 

انداختیم از آنرو که بی‌فلسفه و پر تصنّع و متکلف است و امثال این رباعی را:

  عشقی که مجازی بود آبش نبود چون آتش نیم مرده تابش نبود  
  عاشق باید که سال و ماه و شب و روز آرام و قرار و خورد و خوابش نبود  
 

ترک کردیم چون عاشقانه و عارفانه است و مانند این رباعی را:

  پندی دهمت اگر بمن داری گوش از بهر خدا جامهٔ تزویر مپوش  
۶۳