این برگ همسنجی شدهاست.
| گر شاخ بقا ز بیخ بختت رستست | ور بر تن تو عمر لباسی چستست | |||||
| در خیمهٔ تن که سایه بانیست ترا | هان تکیه مکن که چار میخش سستست | |||||
در این مجموعه شعرائی که نام برده شدهاند همه متقدّم بر سدهٔ هشتم هجری میباشند از فردوسی گرفته تا سعدی و معاصران او که خواجه حافظ را ندارد و معلوم میشود گردآورنده این مجموعه مقدم بر حافظ بوده است، تحریر نسخه هم کهنه است و از شیوه خط و رسم الخطّ و همه قرائن یقین حاصل میشود که از سده هشتم متاخر نیست و اگر بر مونسالاحرار و جُنگهای سابقالذّکر مقدم نباشد معاصر آنهاست و نظر بنوع مضمون رباعیها با همان اطمینان میتوانیم این رباعیها را هم ضمیمه آن پنجاه و سه کنیم و چون رباعی چهارم از این پنج رباعی در نزهةالمجالس نیز آمده است بر پنجاه و سه رباعی سابق چهار رباعی دیگر افزوده میشود.
۵۴
