برگه:RobaiyatKhayyamForoughi.pdf/۴۷

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

سدهٔ هشتم رباعیات خیّام مشهور بوده و حکیم را در سرودن رباعی دارای شیوه و مذاق مخصوص میدانسته‌اند سیزده رباعی که در مونس‌الاحرار از خیّام نقل شده اینست:

  عالم اگر از بهر تو می‌آرایند مگرای بدان که عاقلان نگرایند  
  بسیار چو تو روند و بسیار آیند بربای نصیب خویش کت بربایند  
 
  چون روزی و عمر بیش و کم نتوان کرد خود را بکم و بیش دژم نتوان کرد  
  کارِ من و تو چنانکه رای من و تُست از موم بدست خویش هم نتوان کرد  
 
  وقت سحر است خیز ای مایهٔ ناز نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز  
  کانها که بجایند نپایند بسی وانها که شدند کس نمیآید باز  
 
۴۵