آورده باشد خاصّا اینکه در چگونگی ادای یک معنی باندازهٔ تنوّع بکار برده که همه بدیع و دلپسند است امّا یقیناً رباعیات او بآن فراوانی که مردم تصوّر کرده‌اند نبوده است و احتمال میرود که چون سخن خیّام از آغاز بسیار دلنشین واقع شده گویندگان دیگر از او تقلید و پیروی کرده‌اند و گفته‌های ایشان عمداً یا سهواً بخیّام منسوب شده است و نیز چون خیّام بسرودن رباعی معروف شده بود مردمان سخن‌ناشناس بسیاری از رباعیات را هم که بهیچوجه با افکار خیّام مناسبت ندارد باو نسبت داده‌اند و هرکس هر رباعی را که بمذاق خود یافته از خیّام دانسته و بنام او قلمداد کرده است.
رباعیّات خیّام از دیرگاهی مرغوب و پسند آمده و حکیم نیشابور سرآمد رباعی‌سرایان شناخته شده بود و گاهی میگفتند چنانکه فردوسی در رزمسازی و سعدی در غزلسرائی در نخستین پایه‌اند خیّام هم در سرودن رباعی این مقام را دارد امّا حق اینست
