این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
رباعی ۱۷۸– شیخ سعدی میفرماید:
| دریغا که بی ما بسی روزگار | بروید گُل و بشکفد نوبهار | |||||
| بسی تیر و دی ماه و اردیبهشت | بیاید که ما خاک باشیم و خشت | |||||
دربارهٔ اکثر رباعیات حکیم خیّام از این نوع تذکّرات میتوان داد ولیکن ما نخواستیم سخن را پُر دراز بکشیم و باین اشارات که برای نمونه آوردیم اکتفا کردیم که اهل ذوق و دانش خود میتوانند هرچه بخواهند بر آن مزید کنند.
در آماده کردن این کتاب برای چاپ آقای مهدی اکباتانی نهایت جدّ و سعی و سلیقه را بکار برده و از هر جهت دستیار و شریک این کار بوده این است که سپاسگزاری از زحمات ایشانرا در این‌جا لازم میدانیم.
بخطّ علی منظوری حقیقی
