این برگ همسنجی شدهاست.
و مسعود سعد سلمان که از روزگار بسیار شکایت کرده و از گردش فلک و ستارگان نالیده است باین معنی مکرّر توجّه کرده است.
و خواجه میفرماید:
| بگیر طرّهٔ مه طلعتی و قصّه مخوان | که سعد و نحس ز تأثیر زهره و زحل است | |||||
رباعی ۵۰– آزرم بمعنی شرم و حیاست و اینجا مقصود ملایمت و مهربانی است.
رباعی ۵۲– دیوان خواجه حافظ از نظیر این معنی که طعن بر زاهدان ریائی است پُر است مثلا میفرماید:
| باده نوشی که در او رو و ریائی نبود | بهتر از زهد فروشی که در او رو و ریاست | |||||
و همچنین:
| می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب | بهتر ز طاعتی که ز روی ریا کنند | |||||
گویندگان دیگر هم در این باب کوتاهی نکردهاند مثالهای آن چنان فراوانست
۱۳۴
