برگه:RobaiyatKhayyamForoughi.pdf/۱۳۶

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

و مسعود سعد سلمان که از روزگار بسیار شکایت کرده و از گردش فلک و ستارگان نالیده است باین معنی مکرّر توجّه کرده است.

و خواجه میفرماید:

  بگیر طرّهٔ مه طلعتی و قصّه مخوان که سعد و نحس ز تأثیر زهره و زحل است  

رباعی ۵۰– آزرم بمعنی شرم و حیاست و اینجا مقصود ملایمت و مهربانی است.

رباعی ۵۲– دیوان خواجه حافظ از نظیر این معنی که طعن بر زاهدان ریائی است پُر است مثلا میفرماید:

  باده نوشی که در او رو و ریائی نبود بهتر از زهد فروشی که در او رو و ریاست  

و همچنین:

  می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب بهتر ز طاعتی که ز روی ریا کنند  

گویندگان دیگر هم در این باب کوتاهی نکرده‌اند مثالهای آن چنان فراوانست

۱۳۴