برگه:RobaiyatKhayyamForoughi.pdf/۱۳۱

	حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است			کس ندانست که آخر بچه حالت برود

آنجا که میگوید:

	برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو			راز این پرده نهانست و نهان خواهد بود

نظرش بهمین معنی است.

و جای دیگر صریح‌تر میفرماید:

	ناامیدم مکن از سابقهٔ روز ازل			تو پس پرده چه دانی که که خوبست و که زشت

رباعی ۲۲– فردوسی نزدیک باین معنی فرموده است:

	جهانا مپرور چو خواهی درود			چو می‌بدروی پروریدن چه سود!

خواجه حافظ فرماید:

	با صبا در چمن لاله سحر میگفتم			که شهیدان که‌اند اینهمه خونین کفنان

مضمون این شعر خواجه نیز با آن معنی بی‌مناسبت نیست که میفرماید:

۱۲۹