این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
منافاتی ندارد مانند شراب خوردن ولیکن قبایح دیگر را که بسی بدتر از آنست مرتکب میشوند چون منفعت دنیوی را در آن میدانند مانند دروغ گفتن و ظلم کردن و رشوه گرفتن و مال حرام خوردن و غالب مواردی که بنظر میاید که شُعرا تشویق بشراب خوردن کرده‌اند در واقع تشویق بشُرب نیست بلکه توجّه دادن باین نکته است که گناهکاری منحصر بشرابخواری نیست و بسیار کارهای دیگر هست که از آن بدتر است. دیوان حافظ از این معنی پُر است چنانکه میفرماید:
| ترسم که صرفهٔ نَبَرد روز بازخواست | نان حلال شیخ ز آب حرام ما | |||||
یا میگوید:
| فقیه میکده دی مست بود و فتوی داد | که می حرام ولی به ز مال اوقاف است | |||||
یا میفرماید:
| می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب | بهتر ز طاعتی که بروی و ریا کنند | |||||
۱۱۹
