این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
نگفته و بحقیقت مناظر زیبا را دوست داشته است و یک سبب بزرگ تحسّر او از گذران بودن عمر و تأسّفش بر مرگ از اینست که از تمتّع از این نعمت باز داشته میشود و این شعر شیخ سعدی نیز با مضمون این رباعی موافق است که میفرماید:
| بِتابَد بسی ماه و پروین و هور | که سر برنداری ز بالین گور | |||||
در این صفت هم خواجه حافظ با خیّام شریک و ذوق طبیعیش سرشار است.
رباعی ۳– مدام هم بمعنی دائم است هم بمعنی شرابست و اگر این رباعی از خیّام باشد صنعت ایهام بکار برده است.
رباعی ۴– این نکته‌ایست که دانشمندان و متدیّنان حقیقی برخورده‌اند باینکه اکثر مردم از روی جهل یا برای ریا و سالوس از بعضی از فسقها دوری میجویند و در این امر تظاهر میکنند و آن فسقهائی است که احتراز از آنها با منافع و مصالح ظاهری دنیا
۱۱۸
