برگه:Quran-Elmi.pdf/۸۱

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
ص ۴۱
جزو ۲
سوره ال عمران

که فرستاده شده است مؤمنین در وقت نهار و کافر شوید بقرآن در آخر آنروز شاید بهجت این حرکت شماها مسلمانان هم برگردند از اعتقادات خودشان (۷۴) و ایمان از روی حقیقت نیاورید مگر از برای کسانیکه متابعت کند دین شما را بگو ای پیغمبر بدرستی که راه راه خداست و گفتند یهود که گمان مکنید که داده شده باشد بمسلمانان مثل آنچه داده شده است بشماها یا اینکه بتوانند خصومت کنند با شماها در نزد پروردگار شما بگو ای پیغمبر بدرستیکه بخشش بدست خدا است میدهد فضل خودش را بهر که میخواهد و خدا وسعت دهنده و دانا است (۷۵) خدا هر که را می‌خواهد مخصوص می‌کند برحمت خودش و خدا صاحب بخشش بزرک است (۷۶) و از اهل یهود کسی است که اگر امین کنی او را بمال بسیار بیشمار رو میکند بسوی تو و از ایشان کسی هست که اگر ایمن کنی او را بیکدینار رد نمیکند بسوی تو مگر اینکه الزام کنی در پس گرفتن این حالت خیانت یهود بجهت این است که ایشان گفتند نیست بر ما در بی خط و سواد راهی که مقصود آنها اعراب بود که بی خط و سواد بودند و اقرار بتورات نداشتند و مال آنها را یهود حلال میدانستند و میگویند بر خدا دروغ را و حال اینکه ایشان میدانند و با علم دروغ میگویند (۷۷) آری هر که وفا بکند بعهد خودش و بپرهیزد از سخط پروردگار پس بدرستی که خدا دوست دارد پرهیزکاران را (۷۸) بدرستی کسانیکه میفروشند عهد خدا را و سوگندهای خودشان را بقیمت کمی از آن گروه کسانی هستند که بهره نیست بجهة آنها در آخرت و تکلم نمیکند خدا با ایشان و نظر نمیکند بطرف آنها در روز قیامت و پاک نمیکند آنها را و از برای ایشانست عذاب دردناک (۷۹) و بدرستیکه آن گروه کسانی هستند که می‌پیچاند زبان خودشان را بخواندن توراتی که بر بافته خودشان است تا اینکه گمان کنید که هر چه میخوانند از تورات است و نیست آن بر بافته‌ها از تورات و میگویند آن تحریفات و تغییرات از جانب خداست و نیست آن از جانب خدا و میگویند دروغ را به پروردگار خودشان میدانند که هرچه میگویند دروغ است (۸۰) نیست از برای بشری اینکه بدهد خدا او را کتاب و حکمت و نبوت بعد از آن بگوید از برای مردم که باشید بندگان از برای من جز از خدا ولیکن باشید شما خداشناس آنچه شما آموختید کتاب را و بآنچه شما تدریس میکنید (۸۱) و امر نمی‌کند شما را پیغمبر اینکه بگیرید فرشتگان و پیغمبران را خدایان خود آیا امر می‌کند آن پیغمبر شما را بکفر و شریک قرار دادن برای خدا بعد از اینکه شما مطیع و موحد شدید (۸۲) و در وقتی که گرفت خدا عهد از پیغمبران که هر چه بدهم شماها را از کتاب و حکمت بعد بیاید شماها را رسولی که تصدیق کننده باشد