آنها بر راه راستند از جانب پروردگار خودشان و ایشان رستگارند (۵) بدرستی که آنکسانیکه کافر شدند مساویست بر آنها که بیم کنی آنها را یا بیم نکنی ایمان نمی‌آورند (۶) مهر کرد خدا بر دلهای آنها و بر گوشهای ایشان و بر چشمهای آنها پرده‌ایست و از برای ایشان است عذاب بزرگی (۷) و از مردمان کسانی هستند که میگویند ما ایمان آورده‌ایم بخدا و بروز قیامت و نیستند آنها مؤمنین (۸) فریب میدهند آنها خدا را و آن کسانیرا که ایمان آوردند و فریب نمیدهند مگر خودشان را و شعور ندارند (۹) در دلهای آنها مرض است پس زیاد کند خدا مرض ایشان را و از برای آنهاست عذاب دردناک جهت این دروغ گفتنشان (۱۰) و اگر گفته شود از برای آنها که فساد نکنید در زمین گویند ما اصلاح‌کننده‌ایم (۱۱) آگاه باشید که اینها مفسدند ولی نمیدانند (۱۲) وقتی گفته شود بانها ایمان بیاورید همانطور که ایمان آوردند مردم گویند آیا ما ایمان بیاوریم بطوری که ایمان آورده‌اند کم‌عقلها آگاه باشید که ایشان تماماً کم‌عقلند ولی نمیدانند (۱۳) وقتی دیدند مسلمین را گویند ما ایمان آورده‌ایم وقتی خلوت کردند با شیطان‌های خودشان گویند ما با شمائیم غیر از این نیست که ما استهزاء میکنیم (۱۴) خدا استهزاء میکند بانها و مهلت میدهد آنها را در طغیان و سرکشی که حیران و سرگردانند (۱۵) اینها هستند که خریده‌اند گمراهی را براه راست پس نفع نکرد تجارت آنها و نیستند راه یافتگان (۱۶) مثل ایشان مثل کسی است که روشن کند آتش را پس چون روشن کرد آتش اطراف خود را ببرد خدا نور آنها را و وا بگذارد ایشان را در تاریکی که نبینند (۱۷) کرند و گنگ و کور و ایشان بر نمیگردند از عادات ذمیمهٔ خودشان (۱۸) یا مثل کسانی هستند که در بیابان بارش بسیار تندی بانها برسد در حالتی که بسیار تاریک باشد و رعد و برق شدیدی باشد میگذارند انگشتهای خودشان را در گوشهاشان از شدت صدای صاعقه از ترس مردن و خدا احاطه‌کننده است بکافران (۱۹) نزدیک است برق ببرد نور چشمهای ایشان را هر وقت روشنی دیدند راه میروند در آن روشنی و هر وقت تاریک شد بر آنها بایستند اگر بخواهد خدا کرمی کند
