طالوت اینست که میآورد برای شما تابوت که در آن آرامی است از جانب پروردگار شما و باقی ماندهایست از آنچه وا گذاشتند آل موسی و آل هرون برمیدارند آن تابوت را ملائکه بدرستیکه در این مطلب نشانهایست برای شما اگر هستید ایمان دارنده (۲۴۹) پس چون جدا شد از قوم خود طالوت با لشکر خودش گفت بدرستیکه خدا میآزماید شما را به نهری پس هر که آشامید از آن نهر پس نیست از من و هر که نیاشامید از من است مگر کسیکه بردارد بدست خودش غرقهٔ را یعنی کفی از آب را پس آشامیدند از آن نهر مگر کمی از ایشان پس چون گذشت طالوت و آنهائی که ایمان آورده بودند با او از آن نهر گفتند لشگریان که طاقت نیست برای ما امروز برای جنک با جالوت و لشگریان او و گفتند آن کسانیکه گمان میکردند که آنها ملاقات کنندهاند خدا را چه بسیار گروه کمی که غالب شدند بر گروه بسیاری باذن خدا و خدا با صبر کنندگانست (۲۵۰) و چون برابر شدند با جالوت و لسگر او گفتند ای پروردگار ما فرو ریز بر ما صبر را و ثابت دار قدمهای ما را و نصرت بده ما را بر قوم کافران (۲۵۱) پس قرار دادند جالوت و لشکر او را باذن خدا و کشت داود جالوت را و داد داود را خدا سلطنت و حکمت و تعلیم کرد او را از چیزی که میخواست و اگر نبود دفع کردن خدا مردم را بعضی از آنها را ببعضی دیگر هر آینه فاسد میشد زمین و لیکن خدا صاحب فضل است بر جهانیان (۲۵۲) اینهاست آیات خدا میخوانیم آیات را بر تو ای محمد براستی و بتحقیق تو از جملهٔ پیغمبران مرسلی (۲۵۳) این پیغمبران را تفضیل دادیم ما بعضی از آنها را ببعضی دیگر از جملهٔ پیغمبران کسی بود که حرف میزد با خدا و بلند کرد خدا درجههای بعضی از ایشان را و دادیم ما عیسی ابن مرم را حجتها و تأیید کردیم ما او را بروح پاکی پاکیزه و اگر میخواست خدا اختلاف نمیکردند آنهائی که بعد از موسی و عیسی بودند بعد از اینکه آمد ایشانرا معجزهها ولیکن اختلاف کردند پس بعضی از ایشان کسی بود که ایمان آورد و بعضی دیگر کسی که کافر شد و اگر میخواست خدا اختلاف نمیکردند ولیکن خدا میکند هرچه را میخواهد (۲۵۴) ای کسانیکه ایمان آوردهاید انفاق کنید از آنچه روزی دادیم ما بشما پیش از اینکه بیاید روزی که خرید و فروش نباشد در آن روز و نه دوستی کسی بکار آید و نه شفاعت کسی فایده بدهد و کافران