آراسته سخنان دروغ از روی فریب و اگر خواستی پروردگار تو نمیکردند دشمنی با پیغمران پس وابگذار ای محمد ایشان را آن دروغها که بر میبافند (۱۱۲) و بجهت اینکه میل کند بسوی آن وسوسهٔ گمراه کننده دلهای آنکسانیکه ایمان نمیاورند بآخرت و جهت اینکه پسندند آن سخن باطل راجهة اینکه کسب کنند آنچه را که ایشان کسب کردند(۱۱۳) آیا پس عبر از خدا مجوی داوری را در حالتیکه حکم کننده باشد و حال اینکه اوست که فرو فرستاده است بسوی شما قرآن را در حالتیکه بیان کرده شده است در او حق و باطل و آنکسانی، دادیم ما ایشان را کتاب میدانند بدرستی که آن قرآن فرو فرستاده شده است از پروردگار تو براستی پس مباش از شک کنند گان (۱۱۴) و تمام شد سخن پروردگار تو از روی راستی و بر وجه عدالت نیست تبدیل دهنده یعنی تغییر دهنده از برای کلمات خدا و اوست شنونده و دانا (۱۱۵) و اگر اطاعت کنی بیشتر کسانی که در زمین هستند گمراه میکنند تو را از راه خدا پیروی نمیکنند مگر گمان خود را و نیستند ایشان مگر اینکه دروغ میگویند و گزاف میسر آیند (۱۱۶) بدرستی که پروردگار تو داناتر است باینکه کی گمراه می شود از راه خدا و خدا داناتر است براه یافتگان (۱۱۷) پس بخورید از آنچه ذکر کرده شده اسم خدا بر آن اگر هستند شما بآیات خدا گروندگان (۱۱۸) وجه است از برای شما اینکه نخورید از آنچه فکر کرده شده است اسم خدا بر آن چیز و حال اینکه تفصیل بتحقیق وتبین فرموده از برای شما آنچه حرام شد بر شما هر آنچه ناچار شوید شما بسوی آن و بدرستی بسیاری هر آیه گمراه میشوند بخواهشهای خودشان بغیر دانش بدرستی که پروردگار تو اوست داناتر بآنها که از حد در گذشتند (۱۱۹) واگذار آشکارهای گناه و پنهان آنرا یعنی ترک کنید گناهان آشکارا و نهان را بدرستی آنکسانیکه کسب می کنند گناه را زود باشد که جزا داده میشوند با چه بودند که کسب میکردند و خورید از آنچه ذکر نشده است اسم خدا بر آن چیز و بدرستی آن در آینه فق است و بدرستی که شیاطین هر آینه میرسانند بسوی دوستانشان تا اینکه مجادله کنند با شما و اگر اطاعت کنید شما ایشانرا بدرستی که شما هر آینه مشرکانید (۱۲۱) آیا آنکسیکه بود مرده بسبب کفر و جهالت پس ما او را بسبب اسلام و گردانیدیم ما برای او اسلام را نور و روشنی که راه میرود بسبب آن روشنی در میان مردم مانند کسی که در تاریکیهای جهل و کفر مانده نیست که بیرون آید از آنجا یعنی تواند خودرا از کفر وضلالت بیرون بیاورد و همچنین زینت داده شد از برای کافران آنجا بودند که میکردند (۱۲۲) و همین طور گردانیدیم ما در هر دهی بزرگان گناه کارانش را تا مکر کنند در آن قریه و مکر نمی کند مگر به نفس های
