برگه:Quran-Elmi.pdf/۱۸۸

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
ص ۹۶
جزو ۷
سوره انعام

عین اسلام آن است راه حق و دین درست نه غیر آن و مأمور شدیم ما که گردن نهیم پروردگار عالمیان را (۷۱) و اینکه بپای دارید نماز را و بپرهیزید از خدا و آن خدای آنچنانیست که بسوی او فراهم آورده میشوید (۷۲) و آن خدای آنچنانیست که خلق کرد آسمانها و زمین را حالتی که قائمست بحق و یاد کن روز قیامت را که هرچه میخواهد ایجاد فرماید میگوید باش پس میباشد و موجود می شود گفتار خداست راست و درست و از برای خداست پادشاهی روزی که دمیده می شود در صور دانای پنهانی و آشکار است و اوست درستکار و آگاه (۷۳) و چون گفت ابراهیم از برای پدرش آزر آیا میگیری بنهارا خدایان بدرستی که من می بینم تو را و قومترا در گمراهی آشکار (۷۴) و همچنانکه ابراهیم را بنا کردیم بر ضلالت پدرش و قوم او نمودیم ابراهیم را ربونیت و پادشاهی و عجایب آسمانها و زمین را تا باشد از یقین کنندگان (۷۵) پس چون درآمد بر ابراهیم شد شب دید ستاره زهره را که مردم بران سجاده می کردند برای نبوت بطلان عمل قوم در ابتدا گفت اینست پروردگار من پس چون غروب کرد گفت دوست ندارم من غروب کنندگانرا (۷۶) پس چون دید ماه را که برآمد و طالع شد گفت اینست پروردگار من پس چون غروب کرد گفت هر آینه اگر راه راست نماید مرا خدای من هرآینه باشم البته از قوم گمراهان خدا (۷۷) پس چون دید خورشید را که برآمد وطالع شد و مردم بر او سجده کردند گفت اینست پروردگار من که این خورشید بزرگتر است از سایر کواکب نورانی پس چون غروب کرد گفت ابراهیم ای قوم من بدرستی که من میزارم از انچه شریک و انباز میگیرند بر او (۷۸) بدرستی که من متوجه ساختم روی خودم را یعنی خالص کردم دین خودم را از برای کسی که آفرید آسمانها و زمین را پاکیزه و نیستم من از شرک آورندگان (۷۹) و گفتگو کردند با ابراهیم قوم او گفت ابراهیم بقوم آیا گفتگو میکنید این در دین خدا و حال اینکه بتحقیق راه نموده است مرا خدا و نمیترسم از انچه شرک میآورند آن مگر اینکه بخواهد پروردگار من چیزی را و احاطه دارد پروردگار من بر هر چیز از راه علم و دانش آیا پس متذکر نمیشوید و پند نمیگیرید (۸۰) و چگونه بترسم از آنچه شریک قرار دادید و نمیترسید از اینکه شما شرک آوردید یعنی شریک برای خدا قرار دادید چیزی که نفرستاده است خدا بشریک کردن آن برشما کتابی وحجتی پس کدام یک از این دو گروه که موحد و مشرک باشند سزاوار ترند بایمن بودن اگر هستید شما که میدانید (۸۱) آن کسانی که ایمان آوردند و نیامیختند ایمانشان را بظلمی آن گروهند که از برای ایشانست ایمنی و ایشان راه یافته گانند (۸۲) و اینست حجت ما که دادیم آنرا بابراهیم تا حجت گرفت بر قوم خودش بلند میکنیم مراتب کسی را میخواهیم بدرستیکه پروردگار تو درست کردار داناست (۸۳)