۴
تشریفاتی که در اورازان برای عزا قایل میشوند حتی از تشریفات عروسی نیز مفصل‌تر است. بخصوص اگر آدم سرشناسی مرده باشد. وقتی کسی مرد از خانوادهٔ او یا همسایه‌ها کسی ببام میرود و مناجات میکند و بفارسی و عربی اشعار و دعاهایی میخواند. مردهایی که در ده هستند یا در مزارع اطراف کار میکنند صدای مناجات را میشنوند و جمع میشوند و با هم بقبرستان میروند و دسته‌جمعی قبر را میکنند. کندن قبر به نیمه که رسید عده‌ای به ده برمیگردند و بخانهٔ مرده میروند و مرده را برای شستن میبرند. غسالخانه همان چشمهٔ بزرگ جلوی حسینیه است. اگر زن باشد پرده‌ای بدور چشمه می‌کشند. بعد میت را کفن میکنند و همان دم در حسینیه و اگر زن باشد در داخل - بر او نماز میخوانند و در میان پیرمردها همیشه کسی هست که امام‌جماعت بشود و کار لنگ نماند. تابوت ندارند. میت را با طناب روی نردبانی می‌بندند و بدوش میگیرند. بقیهٔ مراسم همان است که در سایر نقاط هم دیده میشود. تشییع جنازه و تلقین میت
