برای بر آمدن حاجتها
در کرمان معتقدند که از همزاد یا سایه، ناخوش و یا کسیکه گره در کارش افتاده کمک بخواهد چه علت پیش‌آمدهای بد را در اثر ناپرهیزی و آزار رسانیدن به از ما بهتران میدانند. اگر ناخوش دولتمند باشد برای سلامتی او سفره سبزی میاندازند و هر آینه فقیر باشد بوسیله بوی خوش او را مداوا میکنند لزوم سفره را فالگیر باید تصویب بکند.
بوخوش - نزدیک غروب پیرزنی که مجرب و طرف اعتماد است اسفند و کندر دود میکند و بته آتش میزند آنوقت ناخوش از روی آن میپرد و اگر حالش بد است او را از روی آتش رد میکنند.
سفره سبزی - در کرمان کوهستانی است که «تندرستان» نامند و عقیده عوام اینست که از ما بهتران در آنجا جمع میشوند. پیرزنی که مجرب باشد پیدا میکنند که ممکن است زرتشتی باشد. در سایر شهرها این کار را کنار جوی آب مجرا میکنند و شرطش اینست که در آن اطراف هیچکس نباشد.
کسی که بانی سفره سبزی است کاملا مطیع اوامر آن پیرزن است و درین سفره آنچه که در هفت‌سین است وجود دارد باضافه خوراکهای گوناگون و باید دقت بکنند که همه آنها پاکیزه و
