اگر بچه روز جمعه بدنیا بیاید باید هم وزن او خرما بکشند و بتصدق بدهند و الا بزرگ خانواده میمیرد.
کسی که هفت دختر داشته باشد اگر پسر پیدا بکند بدشگون است.
زن بچه شیر ده اگر جوش بزند و اوقاتش تلخ بشود شیرش اعراض میشود و برای بچه زیان دارد.
بچه‌ای که روز عید قربان بدنیا بیاید حاجی است.
بچه‌ای که زیاد گریه بکند خوش‌آواز میشود.
بچه ای که زبان خود را زیاد بیرون بیاورد دلیل آنست که مادرش وقتی او را آبستن بوده مار دیده است.
پدر و مادری که هر چه بچه پیدا کنند زود بمیرد و بچه‌هاشان پا نگیرند اسم بچه آخری را اگر دختر باشد بمانی خانم میگذارند و اگر پسر باشد او را آقا ماندی یا خدا بگذار و یا مانده علی مینامند.[۱]
در آذربایجان وقتی در خانواده‌ای اولاد دختر زیاد است اسم هفتمی آنها را «قز بس» یعنی دختر بس است میگذارند تا پشت او اولاد پسر پیدا بکنند.
بچه را باید از کسانیکه چشمشان شور است و نظر میزنند پنهان کرد.
بچه که دمر بخوابد و پا را از پشت بلند کند پدر یا مادرش میمیرد.
- ↑ اسم بزیست که در زمان ساسانیان معمول بوده گویا بهمین نیت است.
