این برگ هم‌سنجی شده‌است.
بچه
بچه که بدنیا میآید پس از شستشو یک تکه چلوار را چاک زده بتن او میپوشانند این لباس را پیرهن قیامت مینامند و باید یکشب و یک روز بتنش باشد. سپس بچه را در قنداق سفید می‌پیچند و در ننو میخوابانند. ننوی او را روی تنور آویزان کنند و در آن قدری برنج میریزند که بعد بگدا میدهند. روز هفتم بعد از تولد ماما وقتی که بند ناف بچه را میچیند انعام میگیرد.
بچه که تازه بدنیا آمده تا ده شب بالای سرش شمع می‌سوزانند تا اینکه روز دهم با جام چهل کلید آب ده بسرش بریزند[۱].
- ↑ «۱» اینکه چون زن آبستن در خانه باشد جهد باید کردن در آن خانه پیوسته آتش باشد و نیک نگاهداشتن «۲» چون فرزند از مادر جدا بشود سه شبانه‌روز چراغ باید افروخت اگر آتش میسوزند بهتر بود تا دیوان و دد و جان گزندی و زیانی نتواند کردن چه عظیم نازک میباشد آن سه روز که فرزند زاید «۳» که در دین به پیداست که زرتشت اسفنتمان از مادر جدا شد سه شب هر شبی دیوی با ۱۵۰ دیو بیامدند تا زرتشت را هلاک کنند چون روشنائی آتش بدیدند بگریختندی و هیچ گزند و زیان نتوانستندی کردن «۴» تا چهل روز فرزند تنها نشاید که بگذارند و نیز نشاید که مادر بچه پای بر آستانه در سرای نهد یا چشم بر کوه افکند که گفته‌اند بدشتان (بدیشان) بد باشد.» صد در ص ۱۵ در شانزدهم.
