پرش به محتوا

برگه:Neyrangestaan.pdf/۱۳۲

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۱۳۳
نیرنگستان

باز «چنین گفته اند که شاه جانوران گوشتخوار، باز است و شاه چهارپایان گیاه‌خوار، اسپ و شاه گوهر هاء نا گدازنده یاقوت و شاه گوهرهاء گدازنده زر .. و مر باز را حشمتی است که پرندگان دیگر را نیست .. و پادشاهان دیدار وی را بفال دارند، و چون باز بی تعبی سبک بر دست نشیند و رو بسوی پادشاه کند دلیل آن باشد که وی را ولایتی نو بدست آید.»[۱]

لانهٔ سبزقبا را نباید خراب کرد.

جغد سر راه کسی بپرد بد یمن است.

یلوه مرغ کوچکی است که بعقیده شکارچیان در اثر باران بوجود میآید.

اگر گنجشک را زیاد چنگ‌مالی بکنند و به آن دست بزنند و یا ماچ بکنند گربه او را میگیرد.

چلچله که خودش بیاید در خانه لانه بگذارد خوش‌آیند است و نباید باو آزار کرد.

زاغ خواست روش کبک را بیاموزد مال خودش را فراموش کرد و باین جهت در راه رفتن جست میزند.

گویند خروس در مدت عمر یک بیضه نهد و او را بیضةالفقرا گویند چنانکه شاعر گوید:

انعام خواجه با من مسکین بعمر خویش

چون بیضهٔ خروس یکی بار بود و بس


  1. نوروزنامه ص ۵۶.