برگه:NadereAyyamRobaiyatKhayyam.pdf/۳۷۱

---

رباعیات خیام

۳۶۱

 

---

۲۹۶ – ۸۰ بو

	وقتست که از صبا جهان آرایند			وز چشم سحاب چشمه‌ها بگشایند،
	موسی دستان ز شاخ کف بنمایند،			عیسی نفسان ز خاک بیرون آیند.

۲۹۷ – ۸۳ بو

	یاران، چو باتّفاق دیدار کنید؛			باید که ز دوست یاد بسیار کنید.
	چون بادهٔ خوشگوار نوشید بهم،			نوبت چو بما رسد؛ نگونسار کنید.

۲۹۸ – ۸۲ حج – ۸۶ کم – ۱۴۸ رز – ۸۴ بو

	یاران چو باتفاق[۱] میعاد کنند[۲]،			خود را بکمال یکدگر[۳] شاد کنند[۴]،
	ساقی چو می مغانه بر کف گیرد			بیچاره فلان را[۵] بدعا یاد کنند[۶]

۲۹۹ – ۲۱۹ حج – ۱۹۷ کم – ۱۴۹ رز – ۸۵ بو

	یک جرعهٔ می مملکت چین ارزد[۷]			یک قطرهٔ می صد دل و صد دین ارزد[۸]،
	خوشتر ز شراب در جهان چیست؟ بگو[۹]؛			تلخی که هزار جان شیرین ارزد...

۳۰۰ – ۵۸ کم – ۷ مو

	یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،			یک ذرّهٔ خاک با زمین یکجا[۱۰] شد،
	آمد شدن تو اندرین دنیا[۱۱] چیست؟..			آمد مگسی پدید و ناپیدا شد!..

۳۰۱ – ۴ مج

	یک نان بدو روز اگر بود حاصل مرد			وز کوزه شکسته‌ای دمی آبی سرد؛
	مأمور کم از خودی چرا باید بود؟!.			یا خدمت چون خودی چرا باید کرد؟!.

---

1. بو – بموافقت چو.
2. کم و رز و بو – کنید.
3. کم و بو – بجمال یکدگر. رز – بجمال همدگر.
4. کم و رز و بو – کنید.
5. کم – مرا هم،
6. کم و رز و بو – کنید.
7. کم و بو – یک جام شراب صد دل و دین ارزد.  رز – یک باده هزار مرد بیدین ارزد.
8. کم – یک جرعهٔ می بملکت چین ارزد.  رز و بو – یک جرعهٔ می مملکت چین ارزد.
9. کم – جز باده لعل چیست در روی زمین.  بو – جز باده لعل نیست در روی زمین.  رز – در روی زمین ز باده خوشتر چه بود.
10. مو – یکتا.
11. مو – عالم.