برگه:NadereAyyamRobaiyatKhayyam.pdf/۳۴۹

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

رباعیات خیام
۳۳۹
 

۱۴۱ – ۲۲ حج – ۷۵ کم – ۷۴ رز – ۴۲ بو

  هرکو رقمی[۱] ز عشق[۲] در دل بنگاشت، یک ذرّه[۳] ز عمر خویش ضایع نگذاشت؛  
  یا در طلب رضای یزدان[۴] کوشید، یا راحت تن[۵] گزید و ساغر برداشت.  

۱۴۲ – ۱۹۰ حج – ۷۰ رز – ۴۱ بو

  هر نیک و بدی[۶] که در نهاد بشر است، هر شاد و غمی[۷] که در قضا و قدر است،  
  با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است.  

۱۴۳ – ۱۹ حج – ۲۵۰ کم – ۷۵ رز – ۴۴ بو

  هشدار؛ که روزگار شورانگیزست. ایمن منشین؛ که تیغ دوران تیزست.  
  در کام تو گر زمانه لوزینه نهد؛ زنهار.. فرو مبر که زهر آمیزست.  

۱۴۴ – ۲۱۷ کم – ۷۶ رز

  یا رب، تو کریمی و کریمی گرمست. عاصی ز چه رو برون ز باغ ارمست؟!.  
  با طاعتم ار عفو کنی؛ نیست کرم. با معصیتم اگر ببخشی؛ کرمست.  

۱۴۵ – ۶۹ کم – ۷۷ رز

  یاری که دلم ز بهر او زار شدست، او جای دگر به غم گرفتار شدست.  
  من در طلب داروی خود[۸] چون کوشم؟ چون آنکه پزشک ما[۹]ست بیمار شدست.  

۱۴۶ – ۷۰ کم – ۷۸ رز

  یک جرعهٔ می ز ملک کاوس بهست وز تخت قباد و مسند طوس بهست.  
  هر آه که عاشق[۱۰] بسحرگاه کند، از ناله زاهـدان سالوس بهست.  

۱۴۷ – ۱۹۵ حج

  یک شیشه شراب خورده باشی پیوست، هان.. تا ننهی تو روز آدینه ز دست.  
  در مذهب ما شنبه و آدینه یکیست؛ جبّار پرست باش نه زور پرست  

  1. کم – آنکو سطری.
  2. کم و رز – ز عقل.
  3. کم و رز – یک لحظه.
  4. رز – ایزد.
  5. کم – جان.
  6. رز و بو – نیکی و بدی.
  7. رز و بو – شادی و غمی.
  8. رز – علاج او.
  9. رز – طبیب ما.
  10. رز – رندی.