برگه:NadereAyyamRobaiyatKhayyam.pdf/۳۴۰

---

۳۳۰

خیام

 

---

۷۶ – ۱۱۳ حج

	در پای قرابه قلقل می چه خوشست؟!			وان زاری زار نالهٔ نی چه خوشست؟!
	در بر، بت دلفریب و در سر، می ناب؛			فارغ ز غم زمانه؛ هی هی.. چه خوشست؟!.

۷۷ – ۱۵۵ حج – ۱۰۹ کم – ۴۲ رز – ۲۹ بو

	در پردهٔ اسرار کسی را ره نیست،			زین تعبیه جان هیچکس آگه نیست،
	جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست،			می خور[۱] که چنین فسانه‌ها کوته نیست.

۷۸ – ۷۹ حج – ۲۴۴ کم – ۴۳ رز – ۲۷ بو

	در خواب شدم؛[۲] مرا خردمندی گفت			کز خواب کسی را گل شادی نشکفت،
	چیزی[۳] چکنی که با اجل باشد جفت،			می نوش که عمرهات میباید خفت!..

۷۹ – ۲۹۷ حج

	در دهر چو من بندهٔ کم طاعت نیست،			جز معصیت و باده مرا عادت نیست،
	ایزد داند حال مرا در دوزخ؛			کاندر تف گرمابه مرا طاقت نیست.

۸۰ – ۴۴ رز

	در ده، صنما، می که جهانرا تابیست،			زان می که گل نشاط را زو آبیست،
	بشتاب؛ که آتش جوانی آبیست،			دریاب؛ که بیداری دولت خوابیست.

۸۱ – ۱۵۲ حج – ۴۵ رز ۲۴ بو

	در صومعه و مدرسه و دیر و کنشت			ترسندهٔ دوزخند[۴] و جویای بهشت
	وآنکس[۵] که ز اسرار خدا باخبر است،			زین تخم در اندرون دل هیچ نکشت.

۸۲ – ۱۸۴ کم – ۴۶ رز

	در عشق تو از ملامتم ننگی نیست،			با بیخبران درین سخن جنگی نیست،
	این شربت عشق داروی مردانست؛			نامردانرا ازین قدح رنگی نیست.

---

1. رز – بشنو.
2. کم – بدم.
3. کم و رز – کاری.
4. بو – ز دوزخنده.
5. بو – آنکس.