خود و صحّافیش نیز تقریباً متعلق بهمان زمان است. تاریخ کتابت بطور کامل و بحروف نوشته شده؛ نه برقم و هیچ نشانه‌ای از دست کاری ندارد»
خود نگارنده نیز، چاپ فتوگرافی آنرا دیده و بدقّت ملاحظه کرده در بیانات مرحوم استاد اقبال راجع بمعرّفی آن نسخه فقط یک سهو یا اشتباه مختصری بنظر میرسد؛ عبارت از اینکه تعداد رباعیات خیام مندرج در آن دویست و پنجاه و دوتاست: نه دویست و پنجاه و یک و نکتهٔ دیگری که در این مورد باید ذکر شود اینست که رسم‌الخطّ نسخهٔ مذکور سبکی از تعلیق است که در همان اوان کتابت آن معمول بوده و طوری که اشخاص عاری از فنون خطّاطی تصوّر کرده و میکنند نسخ نیست و حتّی خواندن آن برای کسانی که آشنای اسلوب تعلیق نباشند بدون استعانت از خطّ نسخ یا نستعلین نسخ دیگر تا انداز مشکل است.
۳ – مجموعهٔ رائف، این مجموعه را آقای رائف یلکنجی از دوستان استاد عبدالباقی کل پینارلی در اختیار مومی الیه گذاشته و استاد نامبرده هم، عکس دو صفحه از آنرا که نه رباعی از خیام و دو رباعی از شیخ شهاب‌الّدین سهروردی در آن دو صفحه مندرج است و همچنین عکس صفحه آخر آن مجموعه را که شامل تاریخ کتابت آنست در پایان ترجمه ترکی طربخانه چاپ کرده و تاریخ کتابت مجموعه در این صفحهٔ آخر چنین نوشته شده «و قد فرغ من تحریره اضعف الّثقلین محمّد ابن ابوبکر ابن الحسین یوم الّسبت ثامن شعبان سنة تسعین و ستّمائه» رسم‌الخط این سه صفحه هم سبکی از خطّ تعلیق است که در دورهٔ کتابت معمول به بوده است.
۴ – نسخهٔ اساسی مجموعهٔ رزن، این نسخهٔ خشتی که بخط نستعلیق قدیمی روی کاغذ خانبالیق نوشته شده، بر خلاف نسخ جدیده، بترتیب حروف هجا مرتّب نبوده و تعلّق داشته است به بانو (کاترینا فن‌اهایم) از خواتین محترم آلمانی که آنرا در اختیار آقای دکتر فریدریخ رزن دانشمند معروف گذاشته و دکتر مشارالیه عکس صفحه‌های اوّل و آخر و دو صفحه از اواسط آنرا در آخر مجموعه بچاپ رسانیده است. رسم‌الخط نسخهٔ مذکور قدیمترین سبک خط نستعلیق و سطر آخر صفحه آخر آن
