۸ – تاریخ گزیده که یک رباعی دارد – کز
۹ – مجموعهٔ نزهةالمجالس که سی و سه رباعی دارد – نز
۱۰ – مجموعهٔ مونسالاحرار که سیزده رباعی دارد – مو
۱۱ – جُنگی که استاد سعید نفیسی در کتابخانهٔ مجلس شورای ملّی پیدا کرده و یازده رباعی دارد – سع
۱۲ – تذکرهای که مرحوم دکتر غنی در کتابخانهٔ مجلس شورای ملی دیده و پنج رباعی دارد – غن
۱۳ – در این دو مأخذ اخیر ده رباعی درج شده که نام گوینده آنها معلوم و معیّن نگردیده و چون در جاهای دیگر بنام خیام ضبط شده آنها هم با علامت (مج) نشان داده شده است.
۱۴ – نسخهٔ بودلین که دارای یکصد و هفتاد و هشت رباعی است – بو
و اینک، شمّهای از مشخّصات آن قسمت از مأخذهای مذکور هم که چندان معروفیّت ندارند، ذیلاً، نگاشته میشود:–
۱ – مشخّصات نسخهٔ حاجی حسینآقا نخجوانی که نسخهٔ اساسی این مجموعه قرار داده شده است:– این نسخه، مجموعهایست که فقط حاوی رباعیات خیام میباشد با صد و سی میلیمتر عرض و دویست میلیمتر طول و جلد تیماج طلا کوب کهنه دارای نود و پنج صفحه که در هر صفحه هفت بیت نوشته شده جز صفحهٔ اوّل که دارای پنج بیت است و جمعاً حاوی سیصد و سی و سه رباعی است که سه تا از آنها مکرّر و ناقص و باقی سیصد و سی رباعی سالم است با خط نستعلیق بسبک بسیار قدیم و خیلی پیش از شیوه قبلةالکتّاب: سلطانعلی مشهدی. رابطهٔ اصلی صفحات، برسم قدیم، کلمهٔ اوّل صفحهٔ بعد است که در گوشهٔ چپ آخر صفحهٔ قبل نوشته شده و همه صفحات بعداً شمارهگذاری گشته و شیرازهٔ کتاب نسبت باصلش تازهتر و معلوم است که صحّافی آن تجدید و اطراف برگ اوّل و دو برگ آخر و گوشه و کنار بعضی از اوراق دیگر تعمیر و ترمیم گردیده و از میان صفحههای ۳۷ و ۳۸ اوراقی که تعداد آن معلوم نیست افتاده.