بطبع رسانیده در اینخصوص میگوید: «دو ترجمه از رباعیات خیام خیلی مشهور است؛ یکی ترجمهٔ انگلیسی بتوسط فیتزجرالد که آزادانه بزبان انگلیسی شیرین ترجمه و باعث اشتهار خیام در ممالک خارجه شده دیگری ترجمهٔ نگارنده (یعنی خود دکتر رزن) بزبان آلمانی که گرچه توجّه مخصوصی بترجمهٔ عین افکار خیام داشته‌ام برای دارا بودن اسلوب زبان شعری هم در آنها کوشیده‌ام».
از خاورشناسان معروف انگلستان (سیر گر آوزلی)[۱] که مدّتی سفیر انگلستان در تهران بوده و اثری هم بنام (یادداشتهائی از شرح حال شعرای ایران) نوشته و در سال ۱۸۴۴ میلادی در گذشته، دو رباعی از رباعیات خیام را بزبان انگلیسی ترجمه کرده است.
خاورشناس فرانسوی (گارسن دوتاسی)[۲] هم در سال ۱۸۵۷ میلادی ده رباعی از رباعیات خیام را ترجمه و چاپ و ملاحظات مختصری هم بدان افزوده که بسیار سطحی است و مطلب قابل ذکری ندارد.
مسیو ژ. ب. نیکلا که در سفارت فرانسه در ایران مترجم اوّل بوده و مدّت مدیدی در تهران اقامت نموده، در آن اثنا چهارصد و شصت و چهار رباعی خیام را جمع آوری و ترجمه کرده و با اصل فارسی آنها در سال ۱۸۶۷ بدستور امپراطور فرانسه (ناپلئون سوّم) در مطبعهٔ دولتی پاریس چاپ و منتشر ساخته است.
مسیو کلد آنه در مقدمهٔ ترجمه‌ای که از رباعیات خیام باشتراک میرزای قزوینی کرده در مورد ترجمهٔ نیکلا میگوید: «نیکلا، در ترجمه‌ای که از رباعیات خیام چاپ و و منتشر کرده، قسمتهائی را که نمیدانسته با قرائن و اوضاع و احوال قسمتهائیکه میدانسته تکمیل کرده است. نیکلا، اصرار دارد که خیام را متصوّفی معرّفی کند در صورتیکه این قضیه تحقیر عجیبی برای خیام است. نیکلا که مترجم سفارت فرانسه در تهران بوده، بیشک، زبان ایرانی را میدانسته؛ ولی معلوماتی بیش از اطلاعات متوسّط یک نفر فرانسوی نداشته است. او موفق شده است که در نقاط دشوار و باریک
