این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
مقدمه
به امید پسند لطف قبول | میزنم بوسه، میکنم تقدیم | |||||
چه کند بینوا، همین دارد | اثر خامهٔ محقر خویش | |||||
محضر «صدر» پاک خیراندیش | برگ سبزی است تحفهٔ درویش[۱] |
این تألیف محقر و مختصر را به محضر انور معارفپرور وزیر بینظیر و سیاسیدان صائبالتدبیر، حضرت اجل اشرف حاجی میرزا علیاصغرخان امینالسلطان[۲]، تقدیم نمودم تا نام نامی و عنوان گرامی
- ↑ ابیات این قطعه ظاهراً در موقع چاپ پس و پیش شده و قاعدتاً
باید به ترتیب زیر باشد:
به امید پسند و لطف قبول اثر خامهٔ محقر خویش میزنم بوسه، میکنم تقدیم محضر صدر پاک خیراندیش. چه کند، بینوا همین دارد. برگ سبزی است تحفهٔ درویش. - ↑ امین السلطان اتابک در ده سالهٔ آخر حکومت ناصرالدین شاه، وزیراعظم و سپس صدراعظم بود، و یک سال پس از قتل ناصرالدین شاه، خلع شد. ولی پس از سه سال مجدداً در ۱۳۱۷ صدراعظم شد، که صدارتش تا ۱۳۲۱ هجری قمری طول کشید. پس از مشروطیت نیز در ربیعالاول ۱۳۲۵ قمری از جانب محمدعلی شاه نخست وزیر شد، ←