یا میزان جمع و خرج مطابق است و باید مفاصا داده شود یا لازم است که در باب تصفیه آن بعضی تحقیقات و اقدامات مقدماتی بعمل آید.
مادهٔ ۹۵ – هر گاه ممیز در ضمن تحقیقات و رسیدگی ملاحظاتی در باب ترتیبات اداره متبوعه صاحب جمع داشته باشد راپورت جداگانه نوشته منضم بصورت حساب خواهد کرد.
مادهٔ ۹۶ – صورت حساب و اسناد و راپورتهای مذکوره در ماده (۹۲) و (۹۵) پس از رسیدگی بحساب بتوسط دفتردار کل برئیس محکمه مرجع داده میشود رئیس محکمه یکی از مستشاران را باطلاع اعضاء آن محکمه برای رسیدگی براپرت ممیز معین مینماید و در دفتری که در مادهٔ (۸۸) ذکر شد تاریخ روزی که ممیز صورت صاحب را تسلیم دفترخانه کرده است یادداشت میشود.
مادهٔ ۹۷ – یک مستشار نباید برای رسیدگی بحسابهای دو دورهٔ عمل متوالی یک صاحب جمع معین شود.
مادهٔ ۹۸ – مستشار براپورت ممیز رسیدگی کرده معلوم مینماید که:
- (اولا) ممیز شخصاً بحساب رسیدگی کرده است یا خیر.
- (ثانیاً) اعتراضات و ملاحظات و ایراداتیکه ممیز حساب در راپرت خود قید کرده است چه حالت دارد.
- (ثالثاً) ممیز اسناد خرج را با بابت‌های خرج تطبیق کرده صحت و سقم هر یک را معین و بتمام آن اسناد رسیدگی کرده است یا خیر.
مادهٔ ۹۹ – مستشار پس از رسیدگی بمطالب ماده قبل رأی خود را در راپرت کتبی بیان و منضم بصورت حساب مینماید.
مادهٔ ۱۰۰ – در روز معین و در محکمه مرجع مستشاریکه بسمت مخبری معین شده با حضور ممیز یا ممیزین عقیده خود را در باب حساب صاحب جمع و ایرادات ممیز بیان میکند و همچنین ممیز مخبر عقیدهٔ خود را توضیح میکند ولی حق رأی دادن ندارد.
مادهٔ ۱۰۱ – مستشاران در هر یک از فقرات حساب رأی خود را بترتیب قدمت خدمت یا کبر سن داده و رئیس محکمه نتیجه راجعهٔ بهر یک از‌فقرات حساب را در حاشیه راپورت قید کرده پس از آن حکم کلی در ذیل راپورت صادر و بامضای رئیس مستشاران میرسد.
مادهٔ ۱۰۲ – در ضمن رسیدگی اگر محکمه ملاحظاتی داشته باشد موافق مادهٔ (۶۴) بصاحب جمع ابلاغ خواهد کرد.
مادهٔ ۱۰۳ – اگر صاحب جمع باقی یا فاضل نداشته باشد این مسئله در حکم محکمه قید و حکم مزبور بمنزله مفاصا حساب خواهد بود.
مادهٔ ۱۰۴ – در صورتیکه صاحب جمع باقی داشته باشد مبلغ آن در حکم دیوان محاسبات
