مادهٔ ۸۹ – رئیس کل حسابها را مابین ممیزین تقسیم و یک یا چند حساب را که راجع بیک صاحب جمع نباشد بیک نفر رجوع کرده و در روی صورت حساب معین میکند که ممیز راپورت آن حساب را پس از رسیدگی بکدام یک از محاکم باید بدهد ممیز و اعضاء محکمهٔ که صورت حساب بآنجا رجوع شده است نباید با صاحب جمع نسباً و یا سبباً تا درجهٔ چهارم قرابت داشته باشند.
مادهٔ ۹۰ – یک ممیز نباید بحساب‌های دو دوره عمل متوالی یک صاحب جمع رسیدگی نماید.
مادهٔ ۹۱ – دفتردار کل باید ارجاع هر حساب را بممیز آن اطلاع داده و کلیه حساب و اسناد را تحویل مشارالیه نماید و نیز صورتی از امور راجعه بهر محکمه را برئیس آن محکمه داده و بعلاوه در روز آخر هر ماه صورتی از حساب‌هائی که در ماه قبل بممیزین رجوع شده برئیس محکمه مرجع حساب تسلیم نماید.
مادهٔ ۹۲ – ممیز هر حساب باید شخصاً رسیدگی کرده و برای هر صورت حساب راپورتی جداگانه بدهد راپورت مزبور مشتمل بر دو کتابچه علیحده خواهد بود که هر یک در فقرات ذیل مبین عقیده ممیز است:
- (۱) ملاحظات راجعه بصحت جمع و خرج و حاصل حساب – در این کتابچه ایراداتیکه ممیز بر دفعات و میزان جمع و خرج دارد بیان مینماید یعنی اگر از بابت جمع بیش از آنچه صاحب جمع قلمداد کرده است باید بپای او محسوب شود و نیز از بابت خرج اگر بعضی وجوه قلمدادی نباید قبول شود و همچنین اگر مسئولیتی از بابت قوانین و قواعد حساب بر عهدهٔ صاحب جمع وارد است تمام این ایرادات در این کتابچه قید خواهد شد.
- (۲) ملاحظات راجعه بجمع از حیث مطابقت با قوانین مملکتی و ملاحظات راجعه بخرج از حیثیت مطابقت با اعتبارات مصوبه.
مادهٔ ۹۳ – اگر ممیز در موقع رسیدگی بصورت حساب وجود صاحب جمع یا وکیلش را برای دادن توضیحات لازم داند او را احضار مینماید و اگر صاحب جمع یا وکیلش اسناد و اوراقی از برای اثبات صحت حساب ابراز کنند ممیز بصورت مزبور الحاق خواهد کرد و در صورتیکه ممیز در عملیات حساب سهو یا اشتباهی ملاحظه نماید حق دارد تصحیح آنرا بصاحب جمع تکلیف کند و هر گاه ممیز در باب صورت حساب بخواهد با صاحب جمع یا وکیلش مکاتبه نماید هر مراسله که مینویسد باید برئیس محکمه ارائه داده و اگر رئیس مزبور ارسال آن را صلاح دانست بتوسط دفتر فرستاده خواهد شد.
مادهٔ ۹۴ – ممیز در متن راپورت خود معین میکند که صاحب جمع باقی دارد یا فاضل و
