مادهٔ ششم – مالیاتهای مذکوره در مواد فوق بتوسط مباشرین اداره بلدیه وصول شده و بر طبق دستورالعملهای انجمن بلدی که موافق قوانین خواهد بود در تحت نظارت انجمن بلدی خرج خواهد شد.
مادهٔ هفتم – صاحبان وسائط نقلیه مکلفند بر اینکه خودشان بادارهٔ بلدیه عده وسایط نقلیه خود را از هر قبیل بعد از اعلان ادارهٔ مزبوره در مدت مهلتی که خود اداره معین میکند اظهار نموده بلیط ماهیانه دریافت کنند در صورت تخلف از مضمون این ماده و تأخیر اظهار تا یکماه نصف مبلغ بدهی او دریافت میشود.
مادهٔ هشتم – وسایط نقلیه که از مالیات معافند بقرار ذیل است:
(۱) وسایط نقلیه مخصوص سلطنت و دولت.
(۲) وسایط نقلیه مخصوص مأمورین سیاسی دول خارجه.
(۳) وسایط نقلیه عسکریه از هر قبیل.
(۴) وسایط نقلیه متعلقه بخدمات صحیه.
(۵) وسایط نقلیه مخصوص بخدمات بلدیه.
مادهٔ نهم – این قانون در هر محل ده روز بعد از اعلان آن بموقع اجرا گذاشته میشود.
تبصره – در مواردیکه نوشته شده است (بدون ملاحظه عده اسب) نه مقصود آنست که از مالهائیکه به گاری و دوچرخه و غیره بسته شده است مالیات علیحده گرفته نمیشود مگر در صورتیکه بگاری و دلیجان و کالسکه و درشکه زیاده از چهار مال و بچهارچرخه زیادتر از دو مال و بدوچرخه زیادتر از یک مال بسته شود که در آن موارد از مالهای زیادی موافق جزء هشتم فقره ثانیه مالیات اخذ میشود.
قانون حمل اسلحه
مصوب ۲۱ ربیع‌الاول ۱۳۲۸ قمری
مادهٔ ۱ – هیچکس نباید در شهرها هیچ نوع اسلحه ناریه با خود حمل نماید.
مادهٔ ۲ – طبقات نظامی فقط در هنگام مأموریت خدمت نظامی و در مواقع مشق اسلحه گرفته و بعد از ختم مأموریت مذکور یا عملیات نظامی اسلحه ناریه خود را در مراکز مقرره خواهند گذاشت.
